Mirosław Belina, starosta powiatu skierniewickiego, mieszkaniec Gzowa, doskonale pamięta czasy świetności młyna, wspomina też rodzinę, która przez dłuższy czas była właścicielami posiadłości.

– Pierwszym właścicielem był młynarz Kowalczyk, który jak wspominają ludzie, nie dbał o dobytek – opowiada Mirosław Belina. – Często zaglądał do kieliszka, prowadził rozwiązły tryb życia i zaczął marnotrawić 12 hektarów, które były wokół młyna. Ostatecznie wyprzedał się w latach międzywojennych, kiedy młyn i pozostałe ziemie kupiła rodzina Markwartów. Paulina i Leopold Markwartowie byli Niemcami z Wiskitek, którzy też zajmowali się młynarstwem. Przyjechali do Gzowa razem z synem Karolem, który po śmierci ojca przejął prowadzenie młyna i całego gospodarstwa. Po wojnie Karol się ożenił z Alfredą z Zakulina, która też była Niemką. To była rodzina bardzo szanowana przez okolicznych mieszkańców. Oni pomagali Polakom. Pani Alfreda często robiła zastrzyki chorym, pomagała całkiem bezinteresownie. Z opowiadań można było wywnioskować, że można było też liczyć na finansowe wsparcie – pożyczali sąsiadom pieniądze.

Młyn w Gzowie był napędzany przez turbinę poruszaną przez wodę. Tuż za młynem był ogromny staw, około hektarowy, który dostarczał odpowiedniej ilości spiętrzonej stawidłami wody.

Ten temat także w papierowym "Głosie" z 18 lutego, wersję elektroniczną możesz kupić TUTAJ