Poza tym znajdziemy też portrety: młodego Józefa Piłsudskiego, Brada Pitta, Angeliny Jolie, Roda Stewarda i innych. Wśród prac jest też autoportret artysty, a aktualnie na jego warsztacie jest portret Chrystusa.

Tomasz Kirst zajmuje się sztuką hobbystycznie. Jak mówi – na poważnie zajął się nią jakieś pięć lat temu, choć zawsze w domu były farby, sztalugi i płótna. Malowała mama, z zawodu nauczycielka polonistka i plastyczka. Była też pierwszym recenzentem sztuki syna.

– Ostro ruszyłem dopiero po śmierci mamy, obiecałem sobie wówczas, że będę kontynuował malowanie i rozwijał się w tym kierunku. Co prawda, szkoły artystycznej nie ukończyłem, ale sztuka stała się moim wielkim hobby – mówi Tomasz Kirst.

Skierniewiczanin przyznaje, że w głębokiej pandemii, przeżył twórczy kryzys. Na trzy miesiące zarzucił pracę malarską.

– W pandemii to właśnie artyści padają pierwsi i jako ostatni się odbudują. Brak jest wystaw, mało też kto kupuje obrazy w kryzysie – zwraca uwagę artysta.

Do sztuki jednak wrócił. Ostatnio zajął się portretowaniem. Stworzył cykl szkiców znanych artystów.

– Jakoś tak wzięło mnie na rysunek, portrety celebrytów zrobiłem niedawno, w 2021 roku – pokazuje. Powstały ze zdjęć – pokazuje Tomasz.

Przyznaje, że w portretowaniu kieruje się chwilą.

– Jak mam chęć, to robię. Mam ten komfort, że nie muszę, bo nie utrzymuję się ze sztuki – zwraca uwagę artysta.

Skierniewiczanin należy do grupy plastyków w pracowni Anny Pokory „Plama” w CKiS, a od około 3 lat jest też członkiem stowarzyszenia warszawskich plastyków.

– Działamy prężnie, organizujemy wystawy, niestety pandemia zmieniła wszystko, artyści mieli plany na cały rok, które niestety zostały zawieszone.

– Maluję olejne pejzaże, trochę architektury, w pracy artystycznej wykorzystuję też akryl. Staram się rozwijać, próbuję poznawać nowe techniki, m. in. próbuję malować akwarelą – mówi artysta.

Maluje realistycznie, choć jak mówi, pociąga też go kubizm, figuratywizm, abstakcja.

Pracuje najczęściej w domu, bez zabezpieczenia.

– Nie mam fartuchów, ani ubrań roboczych, tylko, kiedy rzucam pierwsze tło i chcę zrobić to szybko, muszę uważać. Potem nie przebieram się do malowania, jestem czysty – zastrzega artysta.