Krzyż znajdujący się na rondzie w Głuchowie, które przecina Drogę Krajową nr 72 to tak zwana karawaka. Nazwa podchodzi od hiszpańskiego miasta o nazwie Caravaca. A to dlatego, że w tym mieście znajduje się relikwiarz, w którym przechowywane są drzazgi z krzyża męczeńskiego Jezusa Chrystusa.

Kształt krzyża wyglądem zbliżony jest do krzyża patriarchalnego (dwa poprzeczne ramiona, z których położone wyżej jest krótsze).

Według legend, krzyż ten jest cudownego pochodzenia. Mieli go przynieść aniołowie, gdy podczas prześladowań chrześcijan pod panowaniem arabskim władca zażądał z ciekawości odprawienia przez uwięzionego kapłana mszy, a nie było w pobliżu krzyża. Krzyż w formie krzyża z Caravaca (karawaka) stał się amuletem, popularnym nie tylko w Hiszpanii, zapobiegającym wielu nieszczęściom i chorobom.

W Polsce popularny był jako chroniący przed zarazą. Głuchowski, drewniany krzyż powstał w XVIII wieku i miał chronić lokalną społeczność przed cholerą, która w tamtym czasie panowała na tych terenach.

Z zapisków wiadomo, że w tym czasie cholera w zasadzie była obecna w każdym domu w Głuchowie. To były ciężkie czasy
Mirosław Klemba, nauczyciel historii w Szkole Podstawowej w Głuchowie.

Inicjatorem powstania krzyża był ówczesny proboszcz. Warto też dodać, że w miejscu, gdzie obecnie stoi krzyż choleryczny (inna nazwa: krzyż morowy) znajdował się kościół. Sam krzyż powstał w specjalnej intencji, aby Bóg oddalił wszystkie nieszczęścia związane z zarazą od Głuchowa.

Jak się okazuje nie wszyscy mieszkańcy znają historię krzyża epidemicznego, stojącego w centrum Głuchowa.

– Kiedyś, będąc młodym słyszałem historię o tym krzyżu, jeśli dobrze pamiętam to opowiadała mi babcia. Ale nie skojarzyłem z obecnymi czasami, że jest to symbol walki z epidemią – mówi jeden z mieszkańców Głuchowa, zapytany obok ronda.