– Nie wyobrażam sobie prowadzić zajęć teatralnych zdalnie, bo niby jak... Dlatego tak długo prób nie było – mówi Renata Libera, prowadząca Teatr Stary im. Antoniego Sikorskiego w Skierniewicach. – Dla mnie żywy kontakt z aktorem podczas warsztatów to podstawa, bo jak na odległość wyćwiczyć kwestie, w których jest jakiś rodzaj porozumienia między postaciami? Patrzenie na ekran monitora i przysłuchiwanie się trzeszczącym dźwiękom z głośników, to nie praca – mówi.

Renata Libera stawia na żywy kontakt z aktorem, ale też z widzem. Tymczasem, póki co, epidemia koronawirusa na to nie pozwala, dlatego skierniewiczanie spotkali się, by spektakl nagrać w wrzucić do internetu.

– Granie przed kamerą jest trudniejsze, publiczność jednak nakręca emocje, mobilizuje aktora, nawiązuje się interakcja – przyznaje Dominika Lange. – Z drugiej strony nie ma aż tak dużego stresu, jak podczas gry na żywo – zwraca uwagę.

Skierniewiczanie próby wznowili po dłuższym czasie, bo aż po 8 miesiącach przerwy.

– Myślałam, że grupa rozwiązała się, ale miłą niespodziankę zrobiła mi młodzież, gdy napisali, że chcą się spotkać i jeszcze raz wystąpić na scenie – mówi Renata Libera. – Dziś powtórka z jednoaktówki „Bruno Sznajder” Sławomira Mrożka.

Teatr Stary im. Antoniego Sikorskiego, złożony jest z 8 osób, to studenci i uczniowie szkoły średniej. W Skierniewicach funkcjonuje od trzech lat. Aktualnie, z uwagi na obowiązujące obostrzenia, grupa podzielona została na dwa podzespoły. Sztukę Mrożka skierniewiczanie premierowo wystawili w 2019 r., w muzeum.