– Gdy wraz z sąsiadami zobaczyliśmy balkony przy ulicy Reymonta róg Sobieskiego szczerze zapragnęliśmy zmodernizować nasze mieszkania. Nie zdawaliśmy sobie wcześniej sprawy, że możemy uczynić je jeszcze funkcjonalniejszymi i atrakcyjniejszymi. Wspólnota ZGM nas zainspirowała – opowiada Michał Urbański.

Widok, który zainspirował skierniewiczan to efekt inwestycji spółki komunalnej. W 2021 roku Zakład Gospodarki Mieszkaniowej oficjalnie sfinalizował inwestycję „dostawienia” do budynku 40 konstrukcji. 

Mieszkający w starym bloku przy ul. Olszewskiej czują kłucie w sercu na myśl o wszystkich tych, którzy mogą wypić poranną kawę na balkonie. Być może dlatego niezbyt ciepło nazywają barierkę będącą namiastką balkonu – że niby jej atrakcyjność ujawnia się w przypadku kłopotów gastrycznych. Mieszkańcy budynku rozpoczęli starania, by dostawić do bloku balkony, konkretnie – 80 takich konstrukcji. Administrator wspólnoty studzi zapędy. Jan Grębski wylicza – potrzeba przynajmniej 1,5 mln zł, by zrealizować te marzenia.

– To frustrujące gdy człowiek, któremu płacimy za dbanie o nasze interesy, odmawia pomocy przy ich realizacji – denerwuje się Michał Urbański.

– Tak długo jak nie mówimy o samowoli, my nie mamy w sprawie nic do powiedzenia. Faktem jest, że inwestycja wymaga zgody wszystkich właścicieli mieszkań w bloku, w którym obywatele śnią o balkonach. Niezbędnym okaże się analiza w zakresie projektowym. To na początek – mówi Marek Kłopocki, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Miasta Skierniewice.

Mirosław Kubik, naczelnik wydziału architektury i budownictwa miejskiego ratusza tłumaczy – w przypadku planów mieszkańców dwóch  bloków – nr 2 i 6 przy ulicy Olszewskiej, potrzeba uchwały wspólnoty. Gdyby osobom, którym marzą się balkony nie udało się w drodze głosowania doprowadzić do korzystnego rozstrzygnięcia, pozostaje droga sądowa. Urzędnik podkreśla – marzenie skierniewiczan nie są nierealne. 

Potrzeba dobrego projektanta, wykonawcy i oczywiście funduszy (pomijając zgodę wspólnoty). Trzy miesiące, jeśli dobrze zaplanować inwestycję i można kawę na balkonie pić.

– Usłyszeliśmy od administratora, że nasz projekt poddał konsultacji i wyszło, że nie ma akceptacji. Większość nie zgodziło się na modernizację – żali się pan Michał.

Rzecz w tym, że wspólnota przy ul. Olszewskiej to dwa budynki. Większy (55 mieszkań) w części jest uzbrojony w balkony. Mniejszy (25 lokali) ma, jak mało elegancko, acz zgodnie o barierkach mówią właściciele – „rzygowniki”. 

– Pierwszy problem – zasadniczy, który widzę w tym projekcie to koszt jego realizacji. Zakładając, że mamy stworzyć 80 nowych konstrukcji, a każda z nich to 15 tyś zł. Wydatek jest ogromny. W mniejszym budynku mieszkają ludzie młodzi, w większym żyje wielu emerytów. Oczywiście można podzielić wspólnotę, ale to również koszt, który ponieść przyjdzie wszystkim – zwolennikom balkonów i tych, którym te się po nocach nie śnią. Mówimy o kwocie do 2 tyś zł na lokal. Jest jeszcze jedna kwestia – inwestycją nie są zainteresowani właściciele, którzy mają balkony. Usłyszałem nawet, że zgodzą się na modernizację o ile… wybudujemy w ich klatkach windy. Trzeba też pamiętać, że problemem może być rozliczenie inwestycji, bo część mieszkań ma tzw. "rzygowniki", w części lokali dostawienie balkonów oznacza stworzenie wyjścia, wstawienie nowej stolarki – wylicza Jan Grębski, administrator wspólnoty. – Jeśli wspólnota podejmie uchwałę w sprawie, ja ją zrealizuję, dziś nie bardzo widzę możliwość wyjścia z impasu – dodaje.

Czy warto walczyć? Balkon podnosi wartość nieruchomości. Późniejsza sprzedaż czy wynajem pozwoli wystawić je za wyższą cenę. Jeśli jesteś zdeterminowany, masz odłożone oszczędności i zależy ci, by w wiosenno-letnie dni wyjść z domu na kawałek własnej przestrzeni pod chmurką, walcz o marzenia, z sąsiadami nie zawsze jednak wygrasz.

W praktyce spraw dostawienia pojedynczego balkonu w ogromnej większości przypadków rozbija się na braku zgody wspólnoty mieszkaniowej. Przyczyna to nie tylko niechęć, ale też nieostrość przepisów. Balkony to powierzchnie, które z jednej strony klasyfikuje się jako przynależne do mieszkań, z drugiej jednak strony są one przymocowane do elewacji, a więc części wspólnej.