– Wśród szerokiego grona moich znajomych mało jest moich rówieśników – mówi Piotr Pejski. – Dwudziestolatkowie rzadko interesują się szeroko rozumianym folklorem. Moje zainteresowania są w tym zakresie bardzo wszechstronne. Nie tylko śpiewam i tańczę, ale także haftuję, tkam pasiaki łowickie z wełny, którą sam przędę i farbuję, kolekcjonuję stroje ludowe. Najbardziej lubię łączyć taniec ze śpiewem.

Piotr po prostu kocha wszystko, co łączy się z łowickim folklorem, a jego zainteresowania zaczęły się w szkole podstawowej, gdzie nauczycielem muzyki był Sławomir Trochonowicz.

– Od czasów podstawówki muzyka ludowa stała się moją ulubioną – mówi Piotr. – Lekcje pana Trochonowicza były zawsze interesujące, to one spowodowały, że zainteresowałem się folklorem łowickim. Te melodie, które raz są skoczne, a raz rzewne, sprawiły, że chciałem do nich tańczyć i je śpiewać. Teraz spełniają się moje marzenia, bo zapisałem się do profesjonalnego Zespołu tańca ludowego Harnam w Łodzi. Dotąd tańczyłem w lipieckim Amatorskim Zespole Regionalnym im. W. Reymonta, uczestniczyłem w lokalnych dożynkach lub imprezach upamiętniających mojego przodka Adama Petrynę. Teraz będę mógł pogłębić swoje umiejętności pod fachową opieką instruktorów.

Adam Petryna, to przede wszystkim utalentowany rzeźbiarz, ale także malarz i popularyzator twórczości artystów ludowych, który swoją pasją do rzeźby i miłością do ludzi, zbudował mosty między sztuką a społecznością. To brat prababci Piotra i chrzestny jego dziadka.

– Po prababci Kasi mam fartuszek i od niego zaczęła się moja kolekcja – wspomina Piotr. – Kiedyś tata zabrał mnie na targ staroci, wśród wielu rzeczy znalazłem stare łowickie pasiaki i chusty. Nie mogłem od nich oczu oderwać, były takie kolorowe i piękne. Teraz mam w swojej kolekcji ponad 20 pasiaków łowickich, pełny strój łowickiej panny młodej i trzy kompletne damskie stroje łowickie, no i mój strój, który zakładam na wszystkie okazje.

Piotr Pejski nie tylko jest kolekcjonerem, ale także twórcą kolorowych tkanin inspirowanych tkaniną łowicką. Sam przędzie na starym kołowrotku przędzę, z której powstaje wełniana nitka, sam także farbuje motki, a później tka na krosnach pasiaki. Jego marzeniem jest wypełnić niszę w dostępności ludowych strojów.

– Chciałbym szyć stroje ludowe, to moje marzenie – przyznaje. – Teraz chcę się jednak skupić na nauce tańca i śpiewu w zespole Harnam. Na razie jestem w grupie początkującej, to moje pierwsze kroki w profesjonalnym zespole.

Piotrka zna wiele osób pasjonujących się sztuką ludową, jego walory wychwala Cecylia Grzelka, współautorka książki „Przy progu”, która często z nim współpracuje.

– To niezwykły młody człowiek – podkreśla. – Widać, że odziedziczył po swoim przodku, Adamie Petrynie, wrażliwość artystyczną. Często zresztą wciela się w rolę prastryjka. Tak było na przykład podczas Dnia Adama Petryny, który świętowaliśmy po raz pierwszy w tym roku. Wypadł naprawdę doskonale.

Ten niezwykły, młody człowiek, czerpie garściami ze spuścizny po swoich pradziadkach. Jego zapał i radość z jaką śpiewa, tańczy, rysuje, wyszywa czy przędzie, jest wyjątkowy. Dzięki takim ludziom, ich pasji i zaangażowaniu w to, co robią, można być pewnym, że pamięć o łowickim folklorze na pewno przetrwa.

Artykuł znajduje się w wydaniu nr 38 z dn. 19 września 2024 r.